De ene keer lukt het beter dan de andere keer. Het liefste maak ik een nieuwsbrief met een lichte toon en afwisseling tussen stukken die je kunt typeren als een doordenkertje of een knipoog. Deze week vind ik het soortelijk gewicht wat aan de hoge kant. Met het verhaal over een gesloten overheid (geen camera's bij de ontruiming van nertsen), met de overpeinzingen van Thomas Rueb (willen we journalisten nog geloven?) en het persoonlijke relaas van Roel Wiche (chef droevige verhalen). Toch zijn al die stukken meer dan de moeite waard. Net als het mooie interview met fotograaf Sabine van Wechem. Geen knipoog, wel een juweeltje. Doe ik het ook voor.